నువ్వే కంట పడనంటే కంట తడి అంటు ఆగనంది
ఇలా నన్ను నడిపించే నువ్వు లేవంటే నమ్మనంది
వెళ్ళే ee దారి అంత మన జ్ఞాపకాలే ఎటు చూసినా
క్షణం శిలై ఆగి పోదు ప్రాయం మాసిపోదు ఏం చేసినా
వీడుకోలంటూ వెళ్ళిపోయావా నన్ను మాత్రం నవ్వమన్నావా
ఒంటరయ్యింది అల్లరేనా వెంట నువ్వు లేవనీ
అడుగడుగునా నలిగా
నీ మమతకై వెతికా
నిదురన్నదే రాదు
నిజమన్నదే చేదు
పైవాడెలా రాసాడిలా --2
No comments:
Post a Comment